انژکتورشور

عملکرد انژکتور سوخت پاشش سوخت اتمی در محفظه احتراق موتور احتراق داخلی است. تزریق سوخت از اواسط دهه 1980 به سیستم اصلی انتقال سوخت در خودرو تبدیل شد. پاشش از یک انژکتور سوخت می تواند مداوم یا متناوب باشد.

برای عملکرد روان و کارآمد موتور ، باید متناسب با طیف گسترده ای از خواسته های آن ، مقدار مناسبی از مخلوط سوخت / هوا فراهم شود. اتومبیل های موتور بنزینی از تزریق غیر مستقیم سوخت استفاده می کنند. پمپ بنزین را به قسمت موتور می فرستد و سپس توسط انژکتور به منیفولد ورودی تزریق می شود. برای هر سیلندر یا یک انژکتور جداگانه وجود دارد یا یک یا دو انژکتور در منیفولد ورودی وجود دارد. عیب اصلی آن این است که یک کاربراتور تنها یک موتور چهار سیلندر را تأمین می کند که نمی تواند به هر سیلندر دقیقاً همان مخلوط سوخت / هوا را بدهد زیرا برخی از سیلندرها از کاربراتور دورتر از بقیه هستند.

یک راه حل متناسب کردن کاربراتورهای دوقلو است ، اما تنظیم آنها به سختی انجام می شود. در عوض ، اکنون بسیاری از اتومبیل ها با موتورهای تزریق سوخت مجهز می شوند که سوخت با انفجار دقیق تحویل می شود. موتورهای بسیار مجهز معمولاً کارآمدتر و قدرتمندتر از موتورهای کربوراته هستند و همچنین می توانند از صرفه اقتصادی بالاتری برخوردار باشند و همچنین انتشار سمی کمتری داشته باشند.

تمیز کردن انژکتورهای سوخت خدمتی است که اغلب توسط نمایندگی ها و تعمیرگاه ها توصیه می شود. اما مگر اینکه علائم قابل توجهی از گرفتگی انژکتورهای سوخت وجود داشته باشد (مانند بیکار بودن خاموش ، توقف ، شتاب ضعیف یا میزان انتشار زیاد) ، ممکن است لازم نباشد. نکته جالب این است که تمیز کردن انژکتورهای سوخت معمولاً در برنامه های معمول نگهداری خودروسازان ذکر نشده است.

مهمترین تفاوت این دستگاهها در طرح تشکیل MTC و اصل ارسال آن است. همانطور که فهمیدیم ، انژکتور تزریق اجباری بنزین ، گاز یا سوخت دیزل را انجام می دهد و به دلیل اتمیزه شدن ، سوخت بهتر با هوا مخلوط می شود. در کاربراتور ، کیفیت گردابی که در محفظه هوا ایجاد می شود ، نقش اصلی را بازی می کند. کاربراتور نه انرژی تولید شده توسط ژنراتور را مصرف می کند و نه برای کار به الکترونیک پیچیده ای نیاز دارد. تمام عناصر موجود در آن منحصراً مکانیکی هستند و بر اساس قوانین فیزیکی کار می کنند. انژکتور بدون ECU و برق کار نخواهد کرد.